Το μονοπάτι της κάθαρσης

Στην πρωινή δροσιά,
με τη ζωή που μας χάρισε
το φως της νύχτας
να δονείται μέσα μου,
το βλέμμα μου συνάντησε
ένα μονοπάτι ζωγραφισμένο
από μικρές μαύρες τρίχες
στη γυμνή κοιλιά σου.
Καμιά αναστολή δεν είχε τη δύναμη
να τραβήξει το βλέμμα μου μακριά,
μόνο το βάρβαρο χέρι σου
όταν έθαψε το μονοπάτι
με υφασμάτινο χώμα,
προτού η ιερότητά του
με ταπεινώσει
στα γόνατα να πέσω
και να συρθώ ολάκερος
από την αρχή
μέχρι το τέλος του
να βρω την κάθαρσή μου.

23/5/2016

Path of catharsis

In the morning dew
with the life gifted to us
by the light of the night
vibrating within me,
my gaze met a path painted
by little black hair
on your naked midriff.
No restraint had the power
to draw my gaze away,
but your barbaric hand
when it buried the path
with cloth soil,
before its holiness
would humble me
bringing me to my knees
and all of me crawling
from the beginning
to its end
to meet my catharsis.

23/5/2016