Ψεγάδι πετραδιού, πετράδι ψεγαδιού

Κι αν σκάψω βαθιά μέσα μου
θα βρω πετράδια, που όπως
συνηθίζεται σε κάθε αυθεντικό από δαύτα
θα ‘ναι οργανικά δεμένα
με αυτά που ονομάζουμε ψεγάδια.
Η χαρά με την αποτυχία και την αρρώστια,
ο πόθος ξένων χεριών στην αγκαλιά των οικείων,
η ηδονή στην ισοπέδωση του αδύναμου,
η επιθυμία ξεσκίσματος και εξευτελισμού του εαυτού˙
σπίλωση, όσο μικρή κι αν είναι η παρουσία τους,
στο καθαρό το μέτωπο του εαυτού, του φίλου,
του συντρόφου, του εραστή, του δίκαιου συνανθρώπου,
του ακέραιου ανθρώπου.
Έστω ότι αν δεν υπήρχε η σκιά
το φως δε θα έλαμπε.
Αν δε θρυμματίσω το φανό του πρέποντος
που με λούζει με το κρύο φως του
θα μπορέσω να λάμψω αγνός;

28/3/2015

A gem’s flaw, a flaw’s gem

If I dig deep inside me
I will discover gems, and naturally
as in all authentic of them
they will be organically blended
with what we call flaws.
Happiness with failure and illness,
lust for alien hands while in familiar arms,
delight in the annihilation of the weak,
desire for ripping apart oneself and for self humiliation˙
blemishing, no matter how petty their presence is,
to the clear forehead of oneself, of a friend,
a partner, a lover, a just fellow human,
a human of integrity.
Should there were no shadow
light wouldn’t radiate.
If I don’t shatter the lantern of duty
that showers me with its cold light,
shall I ever shine pure?

28/3/2020