Και αν δεν είμαι ο ίδιος…

Επεισόδιο πρώτο νοητικού δέους

Κάθε στιγμή που περνά είμαι ένας άλλος,
αυτό που ήμουν πριν έχει αλλάξει.
Κάθε επιλογή μου
καταστρέφει κάτι από εμένα
και γεννά κάτι σε εμένα.
Αν είμαι πάντα άλλος
τότε πώς έχω εαυτό;
Πώς να μιλήσω για εμένα
αν κάθε αναφορά γίνεται για
κάποιον που χάθηκε;
Κάποια κομμάτια του εαυτού μου
παραμένουν σχετικά αναλλοίωτα,
ένα από αυτά και η μνήμη,
μία πρώτη ύλη του άλλου σχετικά αναλλοίωτου,
της νόησης,
για να πλάσει το λόγο της συνέχειας.

11/2/2016

And if I am not the same…
Episode first of noetic awe

In every moment that passes I am someone else,
what I was before has changed.
Every choice I make
destroys something of mine
and gives birth to something in me.
If I am always someone else
how could I have a self?
How could I speak of me
if every reference is done about
someone who has perished?
Some parts of myself
remain relatively unchanged,
one of them being memory as well,
a raw material to be used
by something else relatively invariable,
noesis,
in order to mold the logos of continuation.

11/2/2016