Η ιδιοκτησία του άλλου

(καλέ τι είχα πάθει και κάθε τρεις και λίγο έγραφα κάτι που είχε μέσα τη λέξη "χυδαιότητα"; βαρέθηκα να τη μεταφράζω)

Αν σου προσφέρεται ο χρόνος
με πράξεις αγάπης
και τέχνη ηδονής για όσα ζητάς
από τη σχέση σου με τον άλλον,
το να απαιτείς να είναι μόνο δικός σου
είναι όχι και λίγο η έκφραση της χυδαιότητας της εξουσίας
που δεν αναγνωρίζει την ελευθερία επιλογής
παρά μόνο για τον εαυτό της,
γιατί εσύ έχεις επιλέξει και για εσένα
και για τον άλλον χωρίς εκείνον
όχι μόνο πώς θα περνάτε τον κοινό σας χρόνο
αλλά και ποιος θα είναι όταν είστε
και όταν δεν είστε μαζί,
υποβαθμίζοντας τον άλλον
σε ένα σκεύος εκπλήρωσης επιθυμιών.

31/1/2016

Possession of the other

(oh dear, what was up with me and every now and then I was writing something which included the word "vulgarity"? I have got bored of translating it)

If you are offered time
with acts of love
and art of pleasure for all that you ask
of your relation with the other,
demanding that they are only yours
is quite much the expression of power’s vulgarity
which does not recognize the freedom of choice
to anyone but itself,
because you have chosen both for you
and the other without them
not only how you are going to spend your common time
but also who they are going to be when you are
and also when you are not together,
degrading the other
to a utensil of desires’ fulfillment.

31/1/2016