Μεγάλωμα

Όταν σε είδα να μπαίνεις στο σπίτι μου,

λαχανιασμένη και ιδρωμένη

γιατί έφυγες αστραπή

με το που άκουσες την τσακισμένη φωνή μου,

χωρίς να στο ζητήσω,

χωρίς να με ρωτήσεις,

μόνο για να σταθείς πλάι μου

και η αγκαλιά σου να γίνει δέρμα μου

να κλείσει τις πληγές μου,

γαλήνεψε η ανταριασμένη μου ψυχή˙

τα βάσανα μίκρυναν

από το μεγάλωμα της ζωής μου

με το δικό σου ανάστημα,

που όσο μακριά και αν είσαι

στο χώρο και στο χρόνο

δεν έχω πάψει να νιώθω περισσότερος.

11/11/2016

Growth

When I saw you getting into my house,

out of breath and sweaty

because you left like a flash

directly when you heard my broken voice,

without me requesting it,

without you asking me,

just to stand by me

your hug to become my skin

to close my wounds,

my mayhemed soul calmed˙

the torment shortened

by the growth of my life

with your own stature,

so that no matter how far away you are

in space and time

I haven’t ceased to feel being more.

11/11/2016