Assessing the validity of information

This essay is part of the studies that I do which are related to several subjects and also refer to the project of creating an electronic platform which among others things will be protecting its users from fake news. The achievement of every goal requires also valid information which is transformed to knowledge. The present essay is the second part of two essays related to the evaluation of truth and discusses practical ways of assessing the validity of information. (greek below)

 

            On a philosophical level, on a level of definition, a subject’s objective truth is the consistent sense that the subject has about the totality of its senses upon which all that are inside and outside it, all that it contains and contain it project. The goal of this essay is to discuss a practical way of evaluating whether information is true or false especially concerning information which is on the internet.

            By principle, for some information to be characterized as true it has to comply with the rules of logic and be verified in practice. During the coronavirus pandemic we could observe multiple logical fallacies performed by several social groups when voicing their opinion on emerging issues. For example, there were many times that the media referred to the death of young people and there were many people claiming that many young people die. The logical fallacy was that the death of some young people would not mean that many young people were dying. The statistics confirm that death by coronavirus in young people is rare. Similarly some people were hasty to characterize coronavirus vaccines as harmful, because there were some rare adverse effects which in most cases were mild. So the logical fallacy in these cases was the deliberate generalization of a rather special phenomenon.

            It is important to stress out that logic by itself is not enough. We could understand since the beginning that the reasoning behind the claim that the deaths of a few young people implied that the virus is lethal to young people was wrong. We could not verify though whether the virus was actually lethal to young people or not. The final verification of a logical statement is derived by the observation of the facts and vice versa. For instance, if we go to a magician’s show and observe an object, which we’ve never seen before, getting out of sight, it would be a logical fallacy to say that the object disappeared, because such a thing would not be consistent with the general truth that objects do not disappear. Thus in order to characterize some information as true, it is required that this information complies with logic and is verifiable and not falsifiable, always based on the available data to date. Of course information continues to exist and to be true or false independently of whether we can characterize it so or not.

            However, even when the prerequisite of having verified and logical information is fulfilled there are several times that this is not enough. When we refer to facts it is a relatively easy case. A car either has crashed on a wall or not and some evidence such as some photos by a trustworthy source are enough to characterize this information as true or false. Saying that the driver does not drive well in general is a complex issue on the other hand. We need much more evidence and the definition of good driving is somehow vague. We are maybe getting in a context concerning indications more than proof. And according to the subject who evaluates and defines a behavior as good driving we may have an opinion rather than verification. So in such cases we do not refer as much to the validity of events as to the validity of opinions, whether they are well defined and proven. There are also cases though in which there is conflicting evidence on some facts. For example, in the present war in Ukraine there are some attacks for which the Ukrainian part blames the Russian part and vice versa. In those cases careful examination is required, ambiguity should be noted and truth should be considered as the best possible consensus based on objectivity.

            We should not omit the part of subjectivity. In a contemporary western society obligating women to wear a hijab is considered oppressive, rather objectively up to point. However there are for sure some women, both in the western world and even more so in the Arabic world, who would experience not wearing a hijab as oppressive. This is a complex issue to discuss and far from the goals of this essay. Nonetheless, a post on the internet which would inform us that hijab is universally oppressive for women would be for sure categorized as an opinion and actually an up to a point irrational and not well established one.

             Two more categories which we should bear in mind are artworks and the purposeful use of lies. Information related to artworks is again quite complicated to be evaluated. There is a clearly objective part as far as the information of an artwork is concerned. If a painting consists of red colour and we have evidence on that, then we are talking about a fact. On the other hand some information concerning what the red colour symbolizes is mostly in the context of an opinion thus we have to judge whether it is well defined and established. Artworks have also often their own internal rules, thus we cannot judge them based on our reality. We would not say that a surrealistic painting which depicts people with the head of a horse lies because in our reality such people do not exist. Similarly, we would not accuse a satirical work of spreading fake news if it incorporated fake information. In satire lies and exaggeration are often used to stress out some truth. If we know that it is satire, we evaluate it as such. By taking into account all the aforementioned cases it becomes clear that the evaluation of information has different qualities and many times it cannot be absolute neither can it be exclusively true or false. This implies that within the context of an electronic platform which evaluates the validity of information, using labels on information – facts, opinions, artworks etc – would most probably be a useful tool.

            Finally, let’s bear in mind that when we are in an objective context truth is not a matter of democratic assessment. A painting with a fissure has a fissure even if the whole world says otherwise. If there is such proof, a vehicle has crashed on a wall even if the whole world says otherwise. And so forth. The more the trustworthy sources the better the assessment though. I claim that the general rules of assessing the validity of information are mostly those described in this essay. Which means that all subjects – be it human or algorithmic (media outlets, encyclopedias, scientific journals, well informed friends, etc) – who use this protocol are considered trustworthy sources of evaluation. Of course information requires some degree of knowledge and process capability in order to be assessed. When I wrote above about vaccine safety, I was based on my judgment that I knew how to choose trustworthy sources and that their claims are consistent with what I observe by myself. Being deliberate, subjectivity and uncertainty are integral parts of every judgment. However, if the rules of assessment are clear and accessible along with the data that are being used, then people who see these evaluations have the ability to make a choice on whether they are trustworthy or not for them to use.

 

7/8/2022

 

Αξιολογώντας την εγκυρότητα των πληροφοριών

 

Αυτό το δοκίμιο είναι κομμάτι των μελετών που κάνω σε σχέση με διάφορα θέματα και συνδέονται και με το εγχείρημα μίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας η οποία μεταξύ άλλων θα προστατεύει από τις ψευδείς ειδήσεις. Η υλοποίηση οποιουδήποτε στόχου περνάει μέσα και από την αληθή πληροφορία που μετατρέπεται σε γνώση. Το παρόν είναι το δεύτερο μέρος δύο δοκιμίων σχετικών με την αξιολόγηση της αλήθειας και αναφέρεται σε πρακτικούς τρόπους αξιολόγησης πληροφοριών.

 

            Σε φιλοσοφικό επίπεδο, σε επίπεδο ορισμού, η αντικειμενική αλήθεια για ένα υποκείμενο είναι η συνεπής αίσθηση που έχει στο σύνολο των αισθήσεών του πάνω στο οποίο προβάλλουν όλα όσα είναι εντός και εκτός του, όλα όσα περιέχει και το περιέχουν. Το ζητούμενο αυτού του δοκιμίου είναι ο πρακτικός τρόπος αξιολόγησης μιας πληροφορίας ως αληθούς ή ψευδούς με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις πληροφορίες που βρίσκονται στο διαδίκτυο.

            Καταρχήν, μία πληροφορία για να χαρακτηριστεί ως αληθής θα πρέπει να τηρεί τους κανόνες της λογικής και να επαληθεύεται στην πράξη. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού παρατηρήσαμε πολλά λογικά σφάλματα από κοινωνικές ομάδες που έπαιρναν διάφορες θέσεις στα ζητήματα που ανάκυπταν. Για παράδειγμα προβαλλόταν τακτικά η είδηση του θανάτου νέων ανθρώπων και πολλά άτομα έλεγαν ότι πεθαίνουν πολλοί νέοι.  Το λογικό ατόπημα ήταν ότι ο θάνατος κάποιων νέων δε σήμαινε το θάνατο πολλών νέων. Οι στατιστικές επιβεβαιώνουν ότι ο θάνατος από κορωνοϊό σε άτομα νεαρής ηλικίας είναι σπάνιος. Αντίστοιχα κάποια άτομα έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τα σχετικά εμβόλια επιβλαβή, επειδή υπήρχαν κάποιες σπάνιες συνήθως ήπιες παρενέργειες. Το λογικό ατόπημα λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν η αυθαίρετη γενίκευση ενός ειδικού φαινομένου.

            Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η λογική από μόνη της δεν αρκεί. Μπορούσαμε εξαρχής να πούμε ότι ήταν λάθος ο συλλογισμός πως η είδηση λίγων θανάτων νέων ανθρώπων συνεπαγόταν ότι ο ιός ήταν θανατηφόρος σε νεαρά άτομα, όμως δεν μπορούσαμε να επαληθεύσουμε αν τελικά ήταν ή όχι θανατηφόρος για αυτή την ηλικιακή ομάδα. Η τελική επαλήθευση έρχεται από την παρατήρηση των γεγονότων. Αντίστροφα, αν πάμε σε μια παράσταση ταχυδακτυλουργικών και παρατηρήσουμε ένα αντικείμενο που δεν έχουμε ξαναδεί, να εξαφανίζεται όσες φορές επαναληφθεί η πράξη, θα ήταν λογικό ατόπημα να πούμε ότι το αντικείμενο εξαφανίστηκε, διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε τη μη συνέπεια με τη γενική αλήθεια ότι τα αντικείμενα δεν εξαφανίζονται. Άρα για το χαρακτηρισμό μίας πληροφορίας ως αληθούς χρειάζεται αυτή να είναι και λογική και επαληθεύσιμη και μη διαψεύσιμη, πάντα με βάση τα εκάστοτε διαθέσιμα δεδομένα. Φυσικά οι πληροφορίες συνεχίζουν να υπάρχουν και να είναι αληθείς ή ψευδείς ανεξάρτητα από το αν εμείς μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε έτσι ή όχι.

            Ωστόσο αν και η προϋπόθεση είναι να έχουμε τεκμηριωμένες και λογικές πληροφορίες, ακόμη και όταν αυτή πληρείται αρκετές φορές δεν είναι αρκετή. Όταν αναφερόμαστε σε συμβάντα είναι μια σχετικά εύκολη περίπτωση. Ένα αυτοκίνητο είτε προσέκρουσε σε ένα τοίχο είτε όχι και μερικά τεκμήρια όπως φωτογραφίες από αξιόπιστη πηγή αρκούν για να χαρακτηρίσουμε την πληροφορία αυτή ως αληθή ή ψευδή. Το να πούμε όμως ότι το άτομο που οδηγούσε το αυτοκίνητο δεν ξέρει καλή οδήγηση είναι περίπλοκο. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα στοιχεία και ο ορισμός της καλής οδήγησης είναι αρκετά αόριστος. Περνάμε σε ένα πλαίσιο ίσως περισσότερο ενδείξεων και λιγότερο αποδείξεων. Και ανάλογα με το υποκείμενο που κρίνει και ορίζει μία συμπεριφορά ως καλή οδήγηση έχουμε περισσότερο ίσως μια άποψη παρά μια επαλήθευση. Οπότε σε αντίστοιχες περιπτώσεις δεν αναφερόμαστε τόσο σε εγκυρότητα γεγονότων όσο εγκυρότητα απόψεων. Κατά πόσο αυτές είναι καλώς ορισμένες και τεκμηριωμένες. Υπάρχουν επίσης αρκετές περιπτώσεις στις οποίες τα τεκμήρια που σχετίζονται με γεγονότα είναι αντικρουόμενα. Για παράδειγμα στον τωρινό πόλεμο στην Ουκρανία για κάποιες επιθέσεις η Ουκρανική πλευρά κατηγορεί τη Ρωσική και το αντίστροφο. Σε αυτές απαιτείται προσεκτική εξέταση, η καταγραφή της ασάφειας και η θεώρηση της αλήθειας ως η καλύτερη δυνατή συμφωνία πληροφοριών βασισμένη στην αντικειμενικότητα.

            Δεν πρέπει να παραλείψουμε το κομμάτι της υποκειμενικότητας. Σε μια δυτική κοινωνία το να υποχρεώνονται να φορούν μαντήλα στο κεφάλι οι γυναίκες θεωρείται καταπιεστικό και έχει μια αρκετά αντικειμενική βάση αυτό. Ωστόσο σίγουρα υπάρχουν κάποιες γυναίκες και στο δυτικό και ακόμη περισσότερο στον αραβικό κόσμο που για διάφορους λόγους θα βίωναν καταπιεστικό το να μη φορούν μαντήλα. Αυτό είναι ένα σύνθετο θέμα η διευθέτηση του οποίου ξεφεύγει από το πλαίσιο του δοκιμίου αυτού, όμως μια ανάρτηση στο διαδίκτυο η οποία θα μας πληροφορούσε ότι η μαντήλα είναι καταπίεση για τις γυναίκες καθολικά σίγουρα θα τοποθετούταν σε ένα πλαίσιο άποψης και ως ένα βαθμό παράλογης και κακώς τεκμηριωμένης.

            Δύο άλλες κατηγορίες πληροφορίας που χρειάζεται να λάβουμε υπόψη είναι τα έργα τέχνης και η επιτηδευμένη χρήση ψεύδους. Οι πληροφορίες που σχετίζονται με τα έργα τέχνης είναι αρκετά περίπλοκο να αξιολογηθούν. Υπάρχει ένα καθαρά αντικειμενικό κομμάτι ως προς τα δεδομένα ενός έργου. Αν ένας πίνακας χρησιμοποιεί το κόκκινο χρώμα και έχουμε τεκμήρια γι’ αυτό τότε μιλάμε για ένα γεγονός. Μια πληροφορία όμως η οποία μας λέει τι συμβολίζει το κόκκινο χρώμα στον πίνακα περνάει κυρίως στο πλαίσιο της άποψης και μετά κρίνουμε κατά πόσο είναι καλώς ορισμένη και τεκμηριωμένη. Επίσης συχνά τα έργα έχουν δικούς τους εσωτερικούς κανόνες και κατά συνέπεια δεν μπορούμε να τα κρίνουμε με βάση τη δική μας πραγματικότητα. Δε θα λέγαμε ότι ένας υπερρεαλιστικός πίνακας που έχει ανθρώπους με κεφάλι αλόγου ψεύδεται αφού δεν υπάρχουν άνθρωποι με κεφάλι αλόγου. Παρομοίως δε θα κατηγορούσαμε ένα σατιρικό έργο για διάδοση ψευδών ειδήσεων αν χρησιμοποιούσε ψευδείς πληροφορίες. Συχνά στη σάτιρα χρησιμοποιείται η υπερβολή και το ψεύδος για να τονιστεί μια αλήθεια. Εφόσον γνωρίζουμε ότι πρόκειται για σάτιρα, τη λαμβάνουμε υπόψη ως τέτοια. Από όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις γίνεται ξεκάθαρο πως η αξιολόγηση των πληροφοριών έχει διάφορες ποιότητες και σε αρκετές από αυτές δεν μπορεί να είναι απόλυτη ούτε να βρίσκεται αποκλειστικά στο δίπολο αλήθειας – ψεύδους. Αυτό σημαίνει ότι στο πλαίσιο μίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας που αξιολογεί την εγκυρότητα των πληροφοριών η χρήση κατηγοριών πληροφοριών – γεγονότα, απόψεις, έργα τέχνης και τα λοιπά – θα ήταν πιθανότατα ένα χρήσιμο εργαλείο.

            Τέλος ας έχουμε υπόψη πως η αλήθεια όταν βρισκόμαστε σε αντικειμενικό πλαίσιο δεν είναι αποτέλεσμα δημοκρατικής διευθέτησης. Ένας πίνακας με μια ρωγμή έχει μια ρωγμή ακόμη και αν όλος ο κόσμος υποστηρίζει το αντίθετο. Αν υπάρχουν τα τεκμήρια, ένα όχημα έχει πέσει σε ένα τοίχο ακόμη και αν όλος ο κόσμος υποστηρίζει το αντίθετο. Και ούτω καθεξής. Όσο περισσότερες είναι όμως οι αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης πάνω σε ένα ζήτημα τόσο πιο ακριβής η αξιολόγησή του. Θεωρώ ότι οι γενικοί άξονες αξιολόγησης της εγκυρότητας των πληροφοριών είναι αυτοί που έχουν περιγραφεί μέχρι στιγμής στο παρόν δοκίμιο. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε υποκείμενο – είτε ανθρώπινο είτε αλγοριθμικό (μέσο ενημέρωσης, εγκυκλοπαίδεια, επιστημονικό περιοδικό, καλώς ενημερωμένα φιλικά άτομα κτλ) – ακολουθεί αυτό το κατά κάποιο τρόπο πρωτόκολλο αποτελεί αξιόπιστη πηγή αξιολόγησης. Φυσικά κάθε πληροφορία απαιτεί και ένα βαθμό γνώσης και δυνατότητας επεξεργασίας της. Όταν έγραψα πιο πάνω για την ασφάλεια των εμβολίων, βασίστηκα στην κρίση ότι με τις γνώσεις που διαθέτω οι πηγές που χρησιμοποίησα είναι αξιόπιστες και υπάρχει συμφωνία σε όσα λένε και σε όσα παρατηρώ ο ίδιος. Η αυθαιρεσία, η υποκειμενικότητα και η αβεβαιότητα είναι αναπόσπαστα κομμάτια οποιασδήποτε κρίσης. Αν όμως είναι σαφείς οι κανόνες αξιολόγησης και προσβάσιμα τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται, τότε τα άτομα που έρχονται σε επαφή με αυτές τις αξιολογήσεις έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν κατά πόσο είναι αξιόπιστες για αυτά για να τις χρησιμοποιήσουν.

 

7/8/2022